- Βράιλα
- (Braila). Πόλη (231.600 κάτ. το 2002) της ανατολικής Ρουμανίας, πρωτεύουσα του ομώνυμου διαμερίσματος (4.766 τ. χλμ., 383.606 κάτ. το 2002) στη Βλαχία. Η πόλη είναι χτισμένη στην αριστερή όχθη του Δούναβη, όχι μακριά από τις εκβολές του. Παρουσιάζει χαρακτηριστική πολεοδομία, με δρόμους που αποκλίνουν από τον αρχαιότερο πυρήνα, ο οποίος βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού, και διασταυρώνονται με άλλους σε σχήμα ημικυκλίου γύρω από αυτόν. Αρχικά ήταν οχυρό των Βλάχων, που χτίστηκε τον 15o αι. για την προστασία τους από τις επιδρομές των Μολδαβών. Κατελήφθη διαδοχικά από τους Τούρκους και τους Ρώσους και υπέστη επανειλημμένες καταστροφές έως ότου, με τη συνθήκη ειρήνης της Αδριανούπολης (1829), παραχωρήθηκε στη Βλαχία (μία από τις περιοχές που αποτέλεσαν αργότερα τη Ρουμανία). Εξελίχθηκε έτσι σε σημαντικό ποτάμιο λιμάνι και κέντρο εμπορίου μεταξύ της γύρω από τον Δούναβη Ευρώπης και της Ουκρανίας. Ακόμα και σήμερα είναι ένα από τα κυριότερα ρουμανικά λιμάνια, ιδίως για το εμπόριο δημητριακών. Διαθέτει επίσης σημαντικές βιομηχανίες μεταλλουργίας, μηχανών, υφασμάτων, τροφίμων, ηλεκτρικών ειδών και ειδών ένδυσης. Περίφημος ανάμεσα στα καλλιτεχνικά της μνημεία είναι ο καθεδρικός της ναός, ένας από τους ωραιότερους της Ρουμανίας. Στη Β. είχαν εγκατασταθεί Έλληνες πριν από το 1829. Το πρώτο ελληνικό προξενείο ιδρύθηκε το 1836 και λειτούργησε έως το 1879. Ο αριθμός των Ελλήνων της Β. έφτασε μάλιστα κάποτε τα 10.000 άτομα. Η ελληνική κοινότητα ιδρύθηκε το 1870. Ο κοινοτικός ναός του Ευαγγελισμού οικοδομήθηκε με πέτρες από την Ελλάδα και εγκαινιάστηκε το 1872. Το πρώτο ελληνικό σχολείο ιδρύθηκε το 1840. Παράλληλα λειτούργησαν και ιδιωτικά σχολεία. Στην πόλη κυκλοφορούσαν οι ελληνικές εφημερίδες Λόγος, Ελεύθερος Λόγος, Θελξινόη, Ίστρος και Έθνος. Ο ελληνισμός άρχισε να παρακμάζει το 1880 και τελικά η ελληνική κοινότητα διαλύθηκε.
Dictionary of Greek. 2013.